Gluteus Maximus-Tensor Fascia Lata İki-Kas Tendon Transferi Uygulanan Total Kalça Artroplastisi Hastalarında Sonuçları Etkileyen Faktörler: Retrospektif Bir Analiz
David Jay Wilson1 , Quynh Anh (Annie) Phan2 , Alessandra Zaccardelli3 , Kristina Chang3 , Miguel I Dorante1 , John Tilzey4 , Adam Vernadakis1
1Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Bölümü, Lahey Kliniği, Burlington, Massachusetts, ABD
2Massachusetts Üniversitesi Tıp Fakültesi, Worcester, Massachusetts, ABD
3Tufts Üniversitesi Tıp Fakültesi, Boston, Massachusetts, ABD
4Ortopedi Cerrahisi Bölümü, Lahey Kliniği, Burlington, Massachusetts, ABD
Orthopedic Surgery and Trauma 2025; 1(2): 54-60 DOI: 10.14744/ortst.2025.00706
Tam Metin PDF Tam Metin PDF (English)

Özet


Giriş ve Amaç: Kalça abdüktör tendon zayıflığı, ortopedik uygulamalarda önemli bir sorun oluşturarak ağrıya, yürüme bozukluklarına ve fonksiyon kaybına yol açmaktadır. Pek çok durumda, tendonların primer onarımı, tendon retraksiyonu, kötü doku kalitesi ya da kronik dejenerasyon nedeniyle mümkün olmamaktadır. Bu nedenle, tendon transferi işlemleri, kalça abdüksiyonunu yeniden sağlamak ve hasta sonuçlarını iyileştirmek amacıyla uygulanabilir cerrahi seçenekler olarak ortaya çıkmıştır. Bu işlemler giderek yaygınlaşsa da etkinlikleri ve komplikasyon profilleri hâlâ net değildir. Bu çalışmanın birincil amacı, total kalça artroplastisi yapılan ve Gluteus Maximus-Tensor Fascia Lata tendon transferi uygulanan hastalarda Trendelenburg yürüyüşü, opioid kullanımı, yeniden yatış ve revizyon cerrahisi gibi ameliyat sonrası sonuçları değerlendirmektir. İkincil amaç ise, hasta özellikleri (yaş, cinsiyet, Vücut Kitle İndeksi [VKİ], sigara kullanımı, diyabet, steroid kullanımı) ve cerrahi yaklaşım ile ameliyat sonrası sonuçlar arasındaki ilişkiyi inceleyerek komplikasyonlar veya yetersiz fonksiyonel iyileşme için risk faktörlerini belirlemektir.

Gereç ve Yöntem: Temmuz 2014 ile Haziran 2023 tarihleri arasında üçüncü basamak bir sağlık merkezinde Gluteus Maximus-Tensor Fascia Lata tendon transferi yapılan 41 total kalça artroplastisi hastasının demografik verileri ve ameliyat sonrası ağrı durumları Elektronik Sağlık Kayıtlarından elde edilmiştir. Diyabet, steroid kullanımı ve sigara içme durumu gibi hasta faktörlerinin ameliyat sonrası iyileşme üzerindeki etkisi değerlendirilmiştir.

Bulgular: Hasta grubunun ortalama yaşı 68,3 (standart sapma [SS]=10,0) olup, hastaların çoğunluğu kadın (%73,2) ve Beyaz ırktandı (%92,7). Hastaların %46,3’ünün VKİ’si ≥30, %41,5’inin ise VKİ’si 25–29,9 arasındaydı. Diyabet oranı %26,8, steroid kullanımı oranı ise %36,6 idi. Ameliyat sonrası ortalama opioid tekrar reçete sayısı 3’tü (SS=3,7). Trendelenburg yürüyüşü %56,1 hastada devam etti. Hastaların %4,9’unda cerrahi alan enfeksiyonu, %19,5’inde yeniden yatış, %21,9’unda ise revizyon cerrahisi gerekli oldu; revizyon ortalama 24 ay sonra (SS=18,9) yapıldı. VKİ, sigara ya da diyabet ile opioid tekrar reçetesi arasında anlamlı bir ilişki bulunamadı. Diyabet, Trendelenburg yürüyüşü riskini anlamlı şekilde azalttı (olasılık oranı [OR]: 0,19 [güven aralığı (GA): 0,41–0,87]); cerrahi teknik, cinsiyet ve sigara kullanımı ise yürüyüşü anlamlı şekilde etkilemedi. Güncel sigara kullanımı, yeniden yatış riskini anlamlı şekilde artırdı (OR: 16,00 [GA: 1,22–210,66]).

Sonuç: Gluteus Maximus-Tensor Fascia Lata tendon transferi, onarılamaz gluteal tendon yırtıkları için güvenli bir seçenek olarak öne çıkmaktadır. Cerrahi tekniklerin daha da geliştirilmesi ve hasta özelliklerinin sonuçlar üzerindeki etkisinin daha iyi anlaşılması için ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. Bulgularımız, belirli eşlik eden hastalıkları ve risk faktörleri olan hastaların bu işlemi, ameliyat sonrası komplikasyonlarda anlamlı bir artış olmadan geçirebileceğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler: Kalça abdüktör yırtıkları, gluteus maximus transferi, tendon transferi, tendon rekonstrüksiyonu.
Factors Influencing Outcomes in Gluteus Maximus-Tensor Fascia Lata Two-Muscle Tendon Transfer in Patients Receiving Total Hip Arthroplasty: A Retrospective Analysis
David Jay Wilson 1 , Quynh Anh (Annie) Phan 2 , Alessandra Zaccardelli 3 , Kristina Chang 3 , Miguel I Dorante 1 , John Tilzey 4 , Adam Vernadakis 1
1Department of Plastic and Reconstructive Surgery, Lahey Clinic, Burlington, Massachusetts, USA
2University of Massachusetts School of Medicine, Worcester, Massachusetts, USA
3Tufts University School of Medicine, Boston, Massachusetts, USA
4Department of Orthopedic Surgery, Lahey Clinic, Burlington, Massachusetts, USA
Orthop Surg Trauma 2025; 1(2): 54-60 DOI: 10.14744/ortst.2025.00706

Abstract

Background and Aim: Hip abductor tendon weakness presents a significant challenge in orthopedic practice, often leading to pain, gait disturbances, and compromised function. In many cases, primary repair of the abductor tendons is not feasible due to tendon retraction, poor tissue quality, or chronic degeneration. As a result, tendon transfer procedures have emerged as viable surgical options to restore hip abduction and improve patient outcomes. While these procedures have gained popularity, their effectiveness and complication profiles remain unclear. Our primary aim was to evaluate postoperative outcomes, including Trendelenburg gait, opioid use, readmission, and revision surgery, in patients with total hip arthroplasty undergoing Gluteus Maximus-Tensor Fascia Lata tendon transfer. The secondary aim was to assess the association between patient characteristics (age, sex, Body Mass Index [BMI], smoking status, diabetes, steroid use) and surgical approach with postoperative outcomes, to potentially identify risk factors for complications or poor functional recovery.

Materials and Methods: Demographic data and postoperative pain of 41 total hip arthroplasty patients who underwent Gluteus Maximus-Tensor Fascia Lata tendon transfer at a tertiary medical center between July 2014 and June 2023 were obtained from the Electronic Health Record. Patient factors such as diabetes, steroid use, and smoking status were evaluated for their impact on postoperative recovery.

Results: The cohort's mean age was 68.3 years (standard deviation [SD]=10.0), with most patients being female (73.2%) and White (92.7%). Of the cohort, 46.3% had a BMI ≥30, and 41.5% had a BMI between 25-29.9. Diabetes was present in 26.8%, and 36.6% used steroids. Postoperative opioid refills averaged 3 (SD=3.7). Trendelenburg gait persisted in 56.1%. Surgical site infections occurred in 4.9% of patients, 19.5% were readmitted, and 21.9% required revision surgery, with an average revision time of 24 months (SD=18.9). No significant associations were found between BMI, smoking, or diabetes and opioid refills. Diabetes significantly reduced the risk of Trendelenburg gait (odds ratio (OR): 0.19 [95% confidence interval (CI): 0.41-0.87]), while surgical technique, sex, and smoking did not significantly affect gait. Current smoking significantly increased the risk of readmission (OR: 16.00 [95% CI: 1.22-210.66]).

Conclusion: Gluteus Maximus-Tensor Fascia Lata tendon transfer has emerged as a safe option for irreparable gluteal tendon tears. Further research is needed to refine surgical techniques and better understand the impact of patient characteristics on outcomes. Our findings suggest that patients with certain comorbidities and risk factors can undergo the procedure without significant increases in postoperative complications.

Keywords: Hip abductor tears, gluteus maximus transfer, tendon transfer, tendon reconstruction.
E-ISSN: 3062-3855
Orthopedic Surgery & Trauma
© Copyright 2025 Orthopedic Surgery & Trauma. Site içeriğinin tüm hakları saklıdır. Bu dergide yayınlanan makaleler CC BY-NC lisansı altında lisanslanmıştır.