2Department of Orthopedics and Traumatology, Medical School of Alaaddin Keykubat University, Antalya, Türkiye
3Department of Orthopaedics and Traumatology, Balıkesir University, Faculty of Medicine, Balıkesir, Türkiye
4Department of Orthopedics and Traumatology, Kahramanmaraş Sütçü Imam University, Faculty of Medicine, Kahramanmaraş, Türkiye
5Department of Orthopedics and Traumatology, Suleyman Demirel University, Isparta, Türkiye
6Department of Orthopaedics and Traumatology, Kanuni Sultan Süleyman Training and Research Hospital, University of Health Sciences, İstanbul, Türkiye
Abstract
Background and Aim: The objective of this study was to compare the effects of firearm injury types on disability, length of hospital stay, and functional and clinical outcomes in patients with shotgun or pistol wounds. Factors affecting morbidity in firearm injuries were also investigated.
Materials and Methods: In this multicenter study, 124 patients with at least two years of follow-up over a 10-year period were retrospectively analyzed. Patients were categorized into two groups—shotgun injuries and pistol injuries—based on the type of weapon that caused their wounds. The Lower Extremity Functional Scale (LEFS), Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index (WOMAC), and Short Form-36 Health Survey (SF-36) were used to assess outcomes.
Results: The mean age of patients with firearm injuries was 36.48 ± 11.25 years, with a follow-up period of 42.54±16.7 months. Comparisons between the groups revealed no statistically significant differences in age, Injury Severity Score (ISS), WOMAC, SF-36, and LEFS scores (p>0.05). However, the length of hospital stay and follow-up duration were significantly longer in patients with shotgun injuries compared to those with pistol injuries (p<0.05).
Conclusion: According to the main results of this study, clinical scores were found to be worse and length of stay was longer in shotgun wounds compared to pistol wounds. Neurovascular injury, soft tissue complications, and high injury severity may also negatively affect clinical outcomes.
Keywords: Ballistic wound, complications, firearm injury, lower limb injury, trauma.
2Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Alaaddin Keykubat Üniversitesi Tıp Fakültesi, Antalya, Türkiye
3Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Balıkesir Üniversitesi Tıp Fakültesi, Balıkesir, Türkiye
4Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kahramanmaraş, Türkiye
5Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta, Türkiye
6Ortopedi ve Travmatoloji Bölümü, Sağlık Bilimleri Üniversitesi Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul, Türkiye
Giriş ve Amaç: Bu çalışmanın amacı, av tüfeği ya da tabanca yaralanması geçiren hastalarda ateşli silah yaralanma türlerinin engellilik, hastanede yatış süresi ile fonksiyonel ve klinik sonuçlar üzerindeki etkilerini karşılaştırmaktır. Ayrıca ateşli silah yaralanmalarında morbiditeyi etkileyen faktörler de araştırılmıştır.
Yöntem: Bu çok merkezli çalışmada, 10 yıllık bir süre boyunca en az iki yıl izlenen 124 hasta geriye dönük olarak analiz edilmiştir. Hastalar, yaralanmaya neden olan silah türüne göre “av tüfeği yaralanmaları” ve “tabanca yaralanmaları” olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Sonuçların değerlendirilmesinde Alt Ekstremite Fonksiyonel Skalası (LEFS), Western Ontario ve McMaster Üniversiteleri Osteoartrit İndeksi (WOMAC) ve Kısa Form-36 Sağlık Anketi (SF-36) kullanılmıştır.
Bulgular: Ateşli silah yaralanması geçiren hastaların ortalama yaşı 36,48±11,25 yıl, ortalama izlem süresi ise 42,54±16,7 aydı. Gruplar arasında yaş, Yaralanma Şiddet Skoru (ISS), WOMAC, SF-36 ve LEFS puanları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Ancak, av tüfeği yaralanmalarında hastanede yatış süresi ve izlem süresi, tabanca yaralanmalarına göre anlamlı derecede daha uzun bulunmuştur (p<0,05).
Sonuç: Bu çalışmanın temel bulgularına göre, av tüfeği yaralanmalarında klinik skorlar daha kötü ve yatış süresi daha uzun bulunmuştur. Nörovasküler yaralanma, yumuşak doku komplikasyonları ve yüksek yaralanma şiddeti de klinik sonuçları olumsuz yönde etkileyebilir.