Background and Aim: Nonspecific chronic neck pain is a prevalent musculoskeletal condition characterized by persistent pain, restricted cervical mobility, proprioceptive impairments, and functional limitations. Although stabilization and strengthening exercises have been widely investigated, evidence regarding oculomotor exercises and manual myofascial therapy interventions remains limited. The present study aimed to compare the effectiveness of oculomotor exercise combined with manual myofascial therapy versus routine exercise alone.

Materials and Methods: The study involved 38 participants (22 females, 16 males; mean age 35.9±12.1 years) who were randomly divided into two groups. Participants in the Routine Exercise Group (REG) underwent a conventional six-week exercise protocol, while those in the Oculomotor-Manual Therapy Group (OMG) followed the same program with the addition of oculomotor exercises and manual myofascial therapy techniques. Outcome measures included pain intensity, assessed using the Visual Analogue Scale (VAS); cervical range of motion measured with goniometry; joint position error, used to assess proprioception; kinesiophobia, assessed using the Tampa Scale for Kinesiophobia (TSK); and neck pain–related disability evaluated with the Bournemouth Questionnaire. All assessments were performed both at baseline and at the end of the six-week intervention. Statistical analyses were performed using IBM SPSS Statistics 25, with descriptive statistics summarizing the study groups, normality assessed via the Shapiro-Wilk test, and parametric or nonparametric tests applied for pre- and post-intervention as well as between-group comparisons.

Results: Both groups showed significant reductions in pain and kinesiophobia, as well as improvements in cervical range of motion and joint position error. Improvements were greater in the oculomotor exercise combined with manual myofascial therapy group, particularly in range of motion, than in the routine exercise group.

Conclusion: The combination of oculomotor exercise and manual myofascial therapy resulted in greater improvements in pain reduction, kinesiophobia, disability, and proprioception compared with the routine exercise group alone. These findings suggest that adding oculomotor exercise combined with manual myofascial therapy may enhance the effectiveness of rehabilitation strategies for managing nonspecific chronic neck pain.

Giriş ve Amaç: Spesifik olmayan kronik boyun ağrısı; sürekli ağrı, servikal hareket kısıtlılığı, proprioseptif bozukluklar ve fonksiyonel sınırlılıklar ile karakterize yaygın bir kas-iskelet sistemi rahatsızlığıdır. Stabilizasyon ve güçlendirme egzersizleri geniş ölçüde araştırılmış olsa da, okülomotor egzersizler ve manuel miyofasyal terapi müdahalelerine ilişkin kanıtlar sınırlı kalmaktadır. Bu çalışma, yalnızca rutin egzersiz ile okülomotor egzersiz ve manuel miyofasyal terapinin birlikte uygulanmasının etkinliğini karşılaştırmayı amaçlamıştır.

Gereç ve Yöntem: Çalışmaya tanı almış toplam 38 katılımcı (22 kadın, 16 erkek; ortalama yaş 35,9 ± 12,1 yıl) dahil edilmiş ve rastgele iki gruba ayrılmıştır. Rutin Egzersiz Grubu (REG) altı haftalık geleneksel bir egzersiz programını uygularken, Okülomotor Egzersiz ve Manuel Miyofasyal Terapi Grubu (OMG) ek olarak vestibülo-oküler egzersizler ve manuel terapi müdahaleleri almıştır. Çıktı ölçütleri arasında ağrı şiddeti (Visual Analogue Scale, VAS), gonyometri ile ölçülen servikal hareket açıklığı, propriosepsiyonu değerlendirmek için eklem pozisyon hatası, kinezyofobi (Tampa Kinezyofobi Ölçeği [TSK] ile) ve boyun ağrısı ile ilişkili disabilite (Bournemouth Anketi ile) olarak belirlenmiştir.Tüm değerlendirmeler başlangıçta ve altı haftalık müdahale sonunda yapılmıştır. İstatistiksel analizler IBM SPSS Statistics 25 kullanılarak gerçekleştirilmiş, çalışma gruplarının özellikleri betimleyici istatistiklerle özetlenmiş, normal dağılım Shapiro-Wilk testi ile değerlendirilmiş ve pre- ve post-intervansiyon ile gruplar arası karşılaştırmalar için parametrik veya nonparametrik testler uygulanmıştır.

Bulgular: Her iki grupta da ağrı ve kinezofobide anlamlı azalma; servikal hareket açıklığı ve eklem pozisyon hatasında iyileşme gözlenmiştir. Özellikle hareket açıklığı skorlarında rutin egzersiz grubuna kıyasla okülomotor egzersiz ve manuel miyofasyal terapi grubunda daha fazla bulunmuştur.

Sonuç: Okülomotor egzersiz ve manuel miyofasyal terapinin kombinasyonu, yalnızca rutin egzersiz grubuna kıyasla ağrı azalması, kinezofobi, özürlülük ve propriosepsiyon açısından daha büyük iyileşmeler sağlamıştır. Bu bulgular, okülomotor egzersiz ve manuel miyofasyal terapinin eklenmesinin, spesifik olmayan kronik boyun ağrısının yönetiminde rehabilitasyon stratejilerinin etkinliğini artırabileceğini düşündürmektedir.